Χαρίλαος Φλωράκης τέσσερα χρόνια μετά...

Χαρίλαος Φλωράκης

20 Ιούλη 1914 - 22 Μάη 2005

Ο «αποχαιρετισμός» του Χαρίλαου Φλωράκη, όπως δημοσιεύτηκε στο ιστορικό φύλλο του «Ριζοσπάστη», στις 24 Μάη 2005.

«Να λείπεις - δεν είναι τίποτα να λείπεις.

Αν έχεις λείψει για ό,τι πρέπει,

θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλα εκείνα

που γι' αυτά έχεις λείψει,

θα 'σαι για πάντα μέσα σ' όλο τον κόσμο...»

Γιάννης Ρίτσος

«Πρόεδρε, μια - μια και ένας - ένας, η γενιά σου φεύγει. Εφυγε ήδη. Μετρημένοι είστε όσοι μένετε. Κι όμως, μετά από κάθε ξόδι, κοιτάς ίσα μπροστά και εκφράζεις την πίστη σου ότι ο σοσιαλισμός βρίσκεται στο δρόμο, ότι έρχεται! Από πού αντλείς την αισιοδοξία σου για την επιτυχία του αγώνα, αφού οι αγωνιστές - οι πολλοί αγωνιστές - βρίσκονται, πια, στο χώμα;».

*

-- «Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη. Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. Ετσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913, ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά. Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του '40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα. Ετσι λέει κάθε γενιά - ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά. Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω...».

*

(«ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ - Ο Λαϊκός Ηγέτης»,

τόμος Β΄, του Χρήστου Θεοχαράτου).

Αναδημοσίευση από Ριζοσπάστη 22/05/2009

Καπετάνιε σεμνά υποκλινόμαστε για να περάσεις εσύ και η γενιά σου

Συνεχίζουμε από κει που τα αφήσατε, μέχρι τη νίκη, μέχρι τα όνειρά σας και τα όνειρά μας να πάρουν εκδίκηση...