Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Δύο διαφορετικές λογικές

Στο Δήμο Αλίμου απασχολούνται περίπου 150-200 συμβασιούχοι εργαζόμενοι σε διάφορες υπηρεσίες. Κατά περιόδους (βλέπε εκλογές) αυξάνονται, έχουν φτάσει παλαιότερα τους 350. Πριν από τις δημοτικές εκλογές του 2006, όπως πιστεύουμε ότι θα συμβεί και σε αυτές του 2010, οι υποψήφιοι... σωτήρες του Δήμου, ...δάκρυζαν για τον απαράδεκτο, όπως οι ίδιοι έλεγαν "θεσμό" των εκτάκτων. Έταζαν κατάργηση του θεσμού, προσλήψεις μονίμων κ.α. Στη συνέχεια η διοίκηση Ορφανού, προχώρησε σε προσλήψεις συμβασιούχων, με πρόσχημα την πασίγνωστη πλέον ατάκα "δεν υπάρχουν χρήματα".
Σε κατ' επανάληψη παρεμβάσεις της παράταξης της Αγωνιστικής Δημοκρατικής Ενότητας, το πρόσχημα ήταν η πρόσληψη 85 μονίμων υπαλλήλων. Ακόμα και αυτοί όμως δυόμισυ χρόνια μετά δεν έχουν εμφανιστεί στο δήμο. Στο μεταξύ η εργασιακή ομηρία των εργαζόμενων συνεχίζεται. Ρωτήστε τους ίδιους τους εργαζόμενους στους παιδικούς σταθμούς, στην καθαριότητα, στα προγράμματα κοινωνικής υποστήριξης κ.α. Όταν σε παρέμβασή μας πριν ενάμισυ χρόνο, αναφερθήκαμε εκτενέστατα στις προσπάθειες της δημοτικής αρχής της Νίκαιας, για μονιμοποίηση των συμβασιούχων, λίγοι πίστευαν ότι η αταλάντευτη αγωνιστική στάση θα έφερνε αποτέλεσμα. Αυτό είναι φυσικό, καθώς η πολιτική τους αντίληψη δεν τους επιτρέπει να σκεφτούν ότι οι αγώνες είναι αυτοί που φέρνουν αποτελέσματα και όχι τα παρακάλια και οι συζητήσεις στους διαδρόμους και τα γραφεία των υπουργείων. 
Το αποτέλεσμα λοιπόν ήρθε και είναι κόλαφος για την πολιτική της υποταγής στους νόμους και τα διατάγματα. Η δημοτική αρχή της Νίκαιας πέτυχε τη μονιμοποίηση 167 συμβασιούχων εργαζόμενων. Πως το πέτυχε; Δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ. Αντιστάθηκε στη λογική της μερικής απασχόλησης και των συμβάσεων και διεκδίκησε μαζί με τους εργαζόμενους μόνιμη και σταθερή δουλιά για όλους. Δεν έκανε καμία πρόσληψη εποχιακών, με stage, δεν εφάρμοσε τις ελαστικές μορφές απασχόλησης. 
Ο αγώνας βέβαια συνεχίζεται. Για αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό και καταβολή των παρακρατηθέντων πόρων. 
Το συμπέρασμα είναι ότι σε αυτό το μαύρο φόντο συμβιβασμένων δημοτικών αρχών, υπάρχουν δημοτικές αρχές που αγωνίζονται μαζί με τους εργαζόμενους και έχουν αποτελέσματα.
Η δημοτική αρχή Αλίμου αλλά και οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις που στηρίζουν τη λογική της, είναι υπόλογες απέναντι στους εκατοντάδες εργαζόμενους που ζουν σε καθεστώς ομηρίας για αρκετά χρόνια. Και οι εργαζόμενοι βέβαια από τη μεριά τους θα πρέπει να βγάλουν τα αναγκαία συμπεράσματα, και να καταδικάσουν έμπρακτα τις παρατάξεις αυτές που συντηρούν για ευνόητους λόγους αυτή την κατάσταση. Οι δημοτικές εκλογές δεν είναι μακριά...

Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Αντισεισμική προστασία

Με αφορμή τον πρόσφατο καταστροφικό σεισμό στην πόλη Λ’ Ακουιλα της Ιταλίας, επανέρχονται με τραγικό μάλιστα τρόπο, ζητήματα που αφορούν την αντισεισμική προστασία και θωράκιση στη χώρα μας. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι το 50% της σεισμικής ενέργειας της Ευρώπης εκλύεται στην Ελλάδα, και ότι από το σεισμό της Αθήνας το 1999 μέχρι σήμερα ελάχιστα μέτρα πάρθηκαν, παρ’ όλες τις επίσημες κυβερνητικές δεσμεύσεις, τα μέτρα που προτείνονται από την επιστημονική κοινότητα και μαζικές οργανώσεις αποκτούν δραματική επικαιρότητα. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά στοιχεία περιλαμβάνονται στο παρακάτω άρθρο της εφημερίδας ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ της 12/04/2009.
http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=12/4/2009&id=10861&pageNo=29&direction=-1
Σε ότι μας αφορά θα αναφερθούμε σε μέτρα που έχουν σχέση με το δήμο Αλίμου.
Είναι γεγονός ότι σε όλες τις ερωτήσεις που έχουμε θέσει στο δημοτικό συμβούλιο για ζητήματα προσεισμικού ελέγχου τουλάχιστον των κτιρίων όπου στεγάζεται μαζικά κόσμος (σχολεία, εργοστάσια, δημόσια κτίρια κ.λ.π.) από την πλευρά της διοίκησης του Δήμου, ακούγονται καθησυχαστικά λόγια, ότι δηλαδή έχουν γίνει όλοι οι απαραίτητοι έλεγχοι και δεν υπάρχει πρόβλημα. Όμως όταν τα επίσημα στοιχεία των υπουργείων δείχνουν ότι έχει γίνει έλεγχος μόνο στο 5% των δημόσιων κτιρίων, δηλώσεις σαν τις παραπάνω, μάλλον προκαλούν σοβαρά ερωτηματικά.
Όταν η επιστημονική κοινότητα απαιτεί την εξασφάλιση περισσότερων ελεύθερων χώρων για την διαφυγή του πληθυσμού σε περίπτωση σεισμού, η απάντηση είναι ότι δεν έχουμε χρήματα για να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα οικόπεδα.
Σε τελική ανάλυση γίνεται προσπάθεια από την πλευρά της δημοτικής αρχής, να βγάλει από πάνω της την ευθύνη για τα απαραίτητα μέτρα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας, μεταθέτοντας το πρόβλημα στην κυβέρνηση.
Όμως τον κάτοικο του Αλίμου πολύ λίγο τον ενδιαφέρει αυτή η διελκυστίνδα μεταξύ Δήμου και κυβέρνησης. Το ζήτημα εξάλλου είναι εξαιρετικά σοβαρό και απαιτεί πρωτίστως πολιτική κατεύθυνση τέτοια, που να έρχεται σε ρήξη με τις επιλογές της κυβέρνησης, ότι χρώμα και αν έχει αυτή. Πρέπει να απασχολήσει επίσης τους τοπικούς συλλόγους και μαζικούς φορείς, το σύνολο των κατοίκων του δήμου μας με τα στοιχειώδη και αυτονόητα αιτήματα :
• Την ανάπτυξη της έρευνας (ποσοτικά και ποιοτικά) με τη διάθεση της χρηματοδότησης, του απαιτούμενου ανθρώπινου δυναμικού και εξοπλισμού.
• Την καταγραφή και παραπέρα έρευνα και μελέτη της σεισμικής επικινδυνότητας των διαφόρων περιοχών, τη θέσπιση ειδικών όρων μελέτης κατασκευής ή την απαγόρευση δόμησης σε αυτές.
• Το δημόσιο έλεγχο εφαρμογής των θεσπισμένων όρων και προδιαγραφών κατασκευής, της ποιότητας των υλικών κλπ. και τη θέσπιση ειδικών όρων για τους χώρους μαζικής συγκέντρωσης. Σύνταξη μελετών χωροθέτησης των μεγάλων έργων.
• Την προστασία και ανάπτυξη των ελεύθερων χώρων.
• Τον έλεγχο συνθηκών εργασίας και την ασφάλεια των εργαζομένων στη βιομηχανία.
• Τον έλεγχο των χώρων όπου φοιτά (σχολεία, φροντιστήρια), αλλά και των χώρων που διασκεδάζει η νεολαία.
• Τη συνεχή ενημέρωση του κόσμου για τη σεισμικότητα της περιοχής όπου ζει και για τον τρόπο αντιμετώπισης του φαινόμενου τόσο ατομικά όσο σε επίπεδο γειτονιάς και δήμου.
• Τον εκσυγχρονισμό, την ενίσχυση σε ανθρώπινο δυναμικό και υλικοτεχνική υποδομή του μηχανισμού επέμβασης.
Είναι φανερό ότι ακόμα και στο μεγάλο αυτό ζήτημα, η λύση βρίσκεται στα χέρια των εργαζόμενων και των μαζικών φορέων τους, καθώς, με εξαίρεση την παράταξη της Αγωνιστικής Δημοκρατικής Ενότητας, οι υπόλοιπες δημοτικές παρατάξεις, «απαξιούν» να ασχοληθούν, υποταγμένες όπως είναι στην πιστή υλοποίηση και εφαρμογή πολιτικών που ανάμεσα στα άλλα αντιλαϊκά χαρακτηριστικά τους, αρνούνται να πάρουν τα στοιχειώδη όσο και αναγκαία μέτρα αντισεισμικής θωράκισης.