Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2009

Εκεί ψηλά στον Υμηττό

Οι κάθε φορά κυβερνήσεις με ιδιαίτερη επιμέλεια προσπαθούν να μας πείσουν ότι, ανάμεσα σε άλλα, ο «εκσυγχρονισμός» της χώρας επιβάλλει να γίνονται μεγάλα έργα. Κατά συνέπεια όσοι έχουν διαφορετική άποψη είναι «οπισθοδρομικοί». Συνήθως πίσω από τα «μεγάλα» λόγια κρύβονται άλλες επιδιώξεις.
Έτσι με πρόσχημα την κατασκευή της περιφερειακής Υμηττού εξελίσσεται η επιχείρηση αποχαρακτηρισμού της ζώνης προστασίας Υμηττού. Είναι άμεσα ορατός ο κίνδυνος να αποχαρακτηριστούν μεγάλες εκτάσεις γης στον Υμηττό, να οικοπεδοποιηθούν - ιδιωτικοποιηθούν - εμπορευματοποιηθούν και να συντελεστεί ένα μεγάλο περιβαλλοντικό έγκλημα, που θα περιορίσει την έκταση του βουνού, θα καταστρέψει τον οικιστικό ιστό και θα πλήξει τους όμορους δήμους.
Όσον αφορά στη σήραγγα που θα ενώνει την παραλιακή λεωφόρο με τα Σπάτα, οι όροι και οι προϋποθέσεις με τους οποίους σχεδιάζεται να γίνει (με αυτοχρηματοδότηση, παραχώρηση προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες) θα έχουν δυσμενείς συνέπειες και επιπτώσεις για τους εργαζόμενους αλλά και για το περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής.
Η παράταξή μας θεωρεί ότι η συζήτηση για το αν είμαστε «υπέρ» η «κατά» αποπροσανατολίζει από το κεντρικό ζήτημα του αποχαρακτηρισμού της ζώνης προστασίας Υμηττού και της ιδιωτικοποίησης. Επιπλέον εξετάζοντας μεμονωμένα το ζήτημα από ποιο σημείο θα περάσει ο δρόμος δημιουργούνται αντιπαλότητες μεταξύ των κατοίκων των γύρω δήμων, ενώ στην πραγματικότητα προς το συμφέρον τους, είναι ο ενωμένος αγώνας των κατοίκων όλων των εμπλεκόμενων δήμων ενάντια στον αποχαρακτηρισμό της ζώνης προστασίας Υμηττού, ενάντια στην παράδοση στο μεγάλο κεφάλαιο.

Τέλος καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί, όταν βλέπουμε δημοτικές αρχές που όταν το κόμμα που τις στηρίζει ήταν στην κυβέρνηση, δεν έλεγαν τίποτα, σήμερα να «πρωτοστατούν» στις κινητοποιήσεις. Άλλωστε όλοι κρινόμαστε από την διαχρονικότητα των θέσεών μας για όλα τα ζητήματα.

Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2009

Ψήφισμα συμπαράστασης

Η Επιτροπή Ειρήνης Αλίμου με μαζικούς φορείς της πόλης πραγματοποίησε στις 18/02/2009 εκδήλωση αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό Λαό, η οποία περιελάμβανε:
• Εισήγηση από την πρόεδρο της Επιτροπής Ειρήνης
• Ομιλία του Μιχάλη Σοφικίτη, εκπροσώπου Κίνησης για την Εθνική Άμυνα σχετικά με την γεωστρατηγική αξία της περιοχής
• Προβολή βίντεο
• Ομιλία του Ισμάτ Σάμπρι, πρώην επιτετραμμένου της Παλαιστινιακής Αρχής στην Ελλάδα
Η εκδήλωση είχε πολύ θετική ανταπόκριση από τον κόσμο, έγινε πλούσια συζήτηση και στο τέλος ψηφίστηκε ομόφωνα, από όλους τους παρευρισκομένους το παρακάτω ψήφισμα:


ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟ ΛΑΟ

Μαζικοί Φορείς του Δήμου Αλίμου εκφράζοντας την αλληλεγγύη μας στον σκληρά δοκιμαζόμενο, εδώ και 60 χρόνια Παλαιστινιακό λαό.

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ:

• Την δολοφονική επίθεση του Ισραήλ.
• Την απαράδεκτη πολιτική των ίσων αποστάσεων. Την εξίσωση θύματος και θύτη από τις ΗΠΑ, τις Κυβερνήσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, καθώς και όλους όσους έμμεσα ή άμεσα την στηρίζουν, δίνοντας έτσι άλλοθι στην εγκληματική πολιτική του Ισραήλ.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

• Απόσυρση όλων των ισραηλινών στρατευμάτων κατοχής, καθώς και των εποίκων από τα παλαιστινιακά εδάφη.
• Απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων.
• Ανεξάρτητο Παλαιστινιακό κράτος στα εδάφη του 1967, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΙΡΗΝΗΣ ΑΛΙΜΟΥ
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥ «ΕΚΤΕΛΩΝΙΣΤΩΝ»
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΔΙΑΣ ΤΡΑΧΩΝΩΝ
ΚΑΠΗ ΑΛΙΜΟΥ Α΄ΚΑΙ Β΄
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΑΛΙΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΑΕΑ
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΡΗΤΩΝ ΑΛΙΜΟΥ «Ο ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ»
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ – ΑΛΙΜΟΥ ΚΑΙ ΓΥΡΩ ΔΗΜΩΝ
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΠΟΝΗΤΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

Ανακοίνωση της ΚΟΒ Αλίμου του ΚΚΕ

Φλεβάρης 2009

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΟ «ΦΑΡΟ»

Εργαζόμενε, εργαζόμενη
Εδώ και δέκα μέρες, περίπου, το εργοστάσιο του Φάρου τελεί υπό την κατάληψη των εργατών του. Πρόκειται για μια ιστορία που ξεκίνησε πριν 6 μήνες οπότε και η εργοδοσία αποφάσισε να σταματήσει να πληρώνει τους 70 περίπου εργάτες. Οι μισοί, απ’ αυτούς, κάτω από το βάρος των αναγκών των οικογενειών τους παραιτήθηκαν με σκοπό να αναζητήσουν αλλού εργασία. Οι υπόλοιποι συνέχισαν να εργάζονται ελπίζοντας μάταια ότι η εργοδοσία του «Φάρου» θα συμμορφωθεί. Ένα μέρος των εργατών από το Νοέμβρη ξεκίνησε επίσχεση εργασίας αντιλαμβανόμενοι τ’ αντεργατικό σχέδιο της διοίκησης. Τελικά στις αρχές του χρόνου η εργοδοσία κήρυξε πτώχευση, αφήνοντας στο δρόμο 40, περίπου, οικογένειες, χωρίς να καταβάλει ούτε τα δεδουλευμένα των 6 τελευταίων μηνών. Σαν να μην έφταναν αυτά πριν 10 μέρες η διοίκηση προσπάθησε να «απομακρύνει» και τα μηχανήματα. Την αιφνιδιαστική αυτή κίνηση μπλόκαραν άμεσα οι εργάτες με τη βοήθεια του σωματείου χαρτεργατών Αθήνας κι από εκείνο το πρωί «φρουρούν» με βάρδιες το εργοστάσιο.

Το γεγονός αυτό δεν είναι μεμονωμένο. Το ίδιο συμβαίνει σήμερα και στο εργοστάσιο του Κατσέλη, στο Λαναρά, στη «Γενική Χάρτου» στην Εύβοια και αλλού. Οι εργοδότες αξιοποιούν τη συγκυρία της καπιταλιστικής κρίσης (που ακόμη δεν έφτασε στην Ελλάδα), ώστε να πράξουν ότι αντιλαϊκό κι αντεργατικό είχαν σχεδιάσει μήνες τώρα. Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας συναινεί σε ότι διεκδικούν οι εργοδοτικές ενώσεις (Ε.Β.Ε.Α., Σ.Ε.Β., Ε.Ε.Ε. κ.α.). Δίνει ζεστό χρήμα στους τραπεζίτες, νομοθετεί αντεργατικούς νόμους με μοναδικό σκοπό να πληρώσουν οι εργαζόμενοι τη κρίση που έρχεται. Ταυτόχρονα στέλνει τα ΜΑΤ σ’ όποιον σηκώνει κεφάλι. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τάζει τα πάντα στους εργοδότες κι αρνείται τη στήριξη στους εργαζόμενους. Άλλωστε οι εργαζόμενοι έχουμε πολύ πρόσφατη πείρα από τις Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Χαρακτηριστική είναι η στάση των στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αλίμου, οι οποίοι από τη μία επισκέπτονται τους αγωνιζόμενους εργάτες κι από την άλλη αρνούνται να πάρουν οποιαδήποτε απόφαση στήριξης τους στο δημοτικό συμβούλιο. Τη ίδια ταχτική ακολουθεί και η πλειοψηφία της διοίκησης του σωματείου εργαζομένων του δήμου. Ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ο Λ.Α.Ο.Σ. κάνουν ότι δεν ακούν και δε βλέπουν. Αν και στα κανάλια είναι πάντα παρόντες, όταν οι εργαζόμενοι ζητάνε αλληλεγγύη στον αγώνα τους δε καταδέχονται ούτε να τους ακούσουν. Όλα μαζί τα κόμματα του ευρωμονόδρομου αρέσκονται στο να προβάλουν την ευρωλαγνεία τους ακόμη και σήμερα που η Ευρωπαϊκή Ένωση στέλνει αντεργατικές ντιρεκτίβες που μας στέλνουν στο μεσαίωνα. Πρόσφατα η Κομισιόν αποφάσισε τη λεγόμενη «προσωρινή απόλυση» (δηλαδή την απόλυση χωρίς αποζημίωση), τη μείωση των ημερών εργασίας σε δύο και τρεις την εβδομάδα, τις λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», με στήριξη των εργοδοτών με χρήμα που θα έπρεπε να καλύπτει τις ανάγκες των ανέργων, την κάλυψη των ασφαλιστικών βαρών των εργοδοτών με χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό κ.α..

Η Κομματική Οργάνωση Αλίμου του Κ.Κ.Ε. βρέθηκε από τη πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών κι εργατριών του «Φάρου». Φέραμε το πρόβλημα στο δημοτικό συμβούλιο, πριν σταματήσει η παραγωγή, αλλά και στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο (Δευτέρα 9/2/2009), όπου και ζητήσαμε από τη διοίκηση να πάρει άμεσα χειροπιαστά μέτρα ανακούφισης των εργαζομένων. Μέλη και φίλοι του Κ.Κ.Ε. ενημερώνουν και διεκδικούν ψηφίσματα συμπαράστασης απ’ όλους τους μαζικούς φορείς του Αλίμου και των όμορων δήμων. Σπάσαμε την σιγή νεκροταφείου που προσπαθεί να επιβάλλει η εργοδοσία αξιοποιώντας παλιές και νέες γνωριμίες. Οι εργάτες του Φάρου έχουν ανάγκη τη συμπαράσταση όλων μας. Το Κ.Κ.Ε. καλεί του Αλιμιώτες να δείξουν την αλληλεγγύη τους, ν’ απομονώσουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, να ενταχθούν στα σωματεία τους και να αποκαλύψουν τις συμβιβασμένες πλειοψηφίες της Γ.Σ.Ε.Ε. κι Α.Δ.Ε.Δ.Υ., που έχουν μετατραπεί σ’ εκπροσώπους των εργοδοτών.

Η ανασυγκρότηση κι η αντεπίθεση του λαϊκού κινήματος είναι η μόνη λύση, για να μη πληρώσουν οι εργαζόμενοι τη κρίση.
Συμμετέχουμε σε κάθε πρωτοβουλία του συνδικάτου χαρτεργατών.
Σπάμε την ένοχη σιωπή μαζικών φορέων της πόλης μας.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Ιστορίες καθημερινής τρέλας…

Το παρακάτω κείμενο μας το έστειλαν κάτοικοι της περιοχής στα σύνορα με το Παλιό Φάληρο. Το προσυπογράφουμε και το δημοσιεύουμε αυτούσιο. Τα σχόλια δικά σας...

Χρονοπούλου και Αμαλίας. Ανήκουν αυτές οι οδοί στο Δήμο Αλίμου;

Η απάντηση είναι "ναι", αν και ο δήμαρχός μας δεν θα ήταν σε θέση να απαντήσει γιατί μάλλον έχει ξεχάσει την ύπαρξή τους. Οι κάτοικοι παρόλα αυτά, επειδή είναι δημότες Αλίμου, θα ήθελαν να πουν "2 λογάκια" στο δήμαρχο.

Το πρώτο ζήτημα αφορά στην καθαριότητα των δρόμων. Οι κάτοικοι θα μπορούσαν να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με τους οδοκαθαριστές αλλά το πρόβλημα είναι ότι τους βλέπουν 1 φορά ανά 25 μέρες! Κρίνεται όμως απαραίτητη η παρουσία τους τουλάχιστον 1 φορά τη βδομάδα. Παρόλα αυτά καθαρίζουν θαυμάσια το δρόμο, αλλά κατόπιν ερώτησης των κατοίκων γιατί δεν καθαρίζουν και τα πεζοδρόμια (μιας και κάτω από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα μαζεύονται σκουπίδια), η απάντηση ήταν ότι δεν έχουν εντολή να καθαρίζουν τα πεζοδρόμια, παρά μόνο τους δρόμους αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα πεζοδρόμια "ανήκουν" στους κατοίκους! Με αυτό το σκεπτικό, όπως συζητήθηκε αργότερα από τους κατοίκους με χιουμοριστική διάθεση, αν βγάλουμε τραπεζάκια και καρέκλες στο πεζοδρόμιο και φτιάξουμε ταβερνάκια τα έσοδα θα είναι δικά μας αφού απλά αξιοποιούμε το πεζοδρόμιό μας!

Επιπλέον, η ατμόσφαιρα αλλάζει "ευχάριστα" όταν στην οδό Χρονοπούλου οι κάτοικοι αναγκάζονται να παίζουν "τυφλόμυγα" επειδή κατά καιρούς αργούν να ανάψουν τα φώτα ή σε περίπτωση καμένου λαμπτήρα η αντικατάσταση αργεί. Το αποτέλεσμα είναι οι κάτοικοι να αφήνουν αναμμένα τα φώτα των σπιτιών τους. Αναρωτιούνται μάλιστα, πώς γίνεται αυτό τη στιγμή που τα δημοτικά τέλη φτάνουν να είναι περισσότερα από το ρεύμα!

Ακόμα, ως δημότες Αλίμου χρειάζεται να διευθετήσουν διάφορες υποθέσεις τους σε άλλα σημεία του δήμου. Και εδώ αρχίζει η πλάκα! Αν για παράδειγμα χρειαστεί κάποιος να πάει στο ΚΕΠ ή στο Δημαρχείο στη Θουκυδίδου ένα 20λεπτο περπάτημα τουλάχιστον είναι αναγκαίο. Το περπάτημα βεβαίως είναι υγεία αλλά η γειτονιά μας δεν είναι Πανεπιστημιούπολη και έτσι δεν είναι όλοι οι κάτοικοι σε θέση να διανύσουν την απόσταση περπατώντας. Πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουν ταξί. Και ας μη μιλήσουμε για το πώς θα φτάσουν στο Κ.ΑΠ.Η. το οποίο βρίσκεται κοντά στο Μπραχάμι.. Κρίνεται απαραίτητη μία τοπική συγκοινωνία με καλά μελετημένο δρομολόγιο ώστε να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι από τη μία άκρη του δήμου ως την άλλη. Για να φτάσει κανείς από την περιοχή μας στην Ιωνίας ή στη Θεομήτορος πρέπει να αλλάξει τουλάχιστον 2 συγκοινωνίες. Χρειάζεται όμως και μία συγκοινωνία που να ενώνει το Π. Φάληρο με τον Άλιμο.

Μιας και αναφέραμε το Κ.ΑΠ.Η. κοντά στην περιοχή μας υπάρχει μόνο το Κ.ΑΠ.Η Π.Φαλήρου στο οποίο βεβαίως οι δημότες Αλίμου δεν μπορούν να γραφτούν! Το πλησιέστερο Κ.ΑΠ.Η είναι κοντά στο Μπραχάμι, οπότε πάλι απαιτείται η «συχνότατη» συγκοινωνία που λέγαμε ή μετακίνηση με ταξί ή τα πόδια, πράγμα επικίνδυνο κυρίως αν έχει νυχτώσει. Θα ήταν προτιμότερο οι ενδιαφερόμενοι να γίνουν δεκτοί από το Κ.ΑΠ.Η Π.Φαλήρου, με το σκεπτικό ότι τα Κ.ΑΠ.Η. θα δέχονται κόσμο με βάση την εγγύτητα των κατοίκων της περιοχής και όχι απαραίτητα το Δήμο, πράγμα που διευκολύνει την κατάσταση κυρίως αν 2 δήμοι συνορεύουν.

Σε γενικές γραμμές οι κάτοικοι νιώθουν απογοητευμένοι και απομονωμένοι, ότι δεν ανήκουν πουθενά. Ιδιαίτερα σαρκαστικά αντιμετωπίστηκε το γεγονός ότι παραμονή των δημοτικών εκλογών συγκεκριμένες δημοτικές παρατάξεις θα θυμηθούν και πάλι την ύπαρξη μας στέλνοντας φυλλάδια! Σε αυτό το πλαίσιο σχολιάστηκε θετικά η επίσκεψη στην περιοχή μας του κ. Χρήστου Δουρίδα, δημοτικού σύμβουλου της Αγωνιστικής Δημοκρατικής Ενότητας Αλίμου.

Το συμπέρασμα είναι ότι όλοι οι κάτοικοι της περιοχής νιώθουν να βαραίνουν κάτω από τα προσωπικά τους προβλήματα, είτε αυτά σχετίζονται με την οικογένεια αλλά κυρίως με οικονομικά προβλήματα. Έχουν αρχίσει να αντιλαμβάνονται τι φταίει, με βάση ποια πολιτική προκαλούνται αυτά τα προβλήματα και αυτό που δεν θέλουν πια να γίνεται είναι δικομματική αλλαγή και στα πλαίσια του δήμου!